Κρατάει πάντα το γράμμα μαζί του, προσεκτικά φυλαγμένο στον υπολογιστή του. Ο Αλεξάντρ Ρικάρ το διάβασε δυνατά, αλλά θα μπορούσε να το είχε απαγγείλει με κλειστά μάτια, όπως το ξέρει από έξω. Χρονολογείται τον Απρίλιο του 2015 και ο ψηλός με αδιαπέραστο βλέμμα θυμήθηκε φυσικά εκείνη την ημέρα: Είχε μόλις διοριστεί Διευθύνων Σύμβουλος του Ομίλου Pernod Ricard, λίγους μήνες πριν γιορτάσει τα 43 τουrd γενέθλια, καθιστώντας τον τον νεότερο διευθύνοντα σύμβουλο στο CAC 40.
«Αγαπητέ μου γιε, μπορεί να φαίνεται παράλογο να δηλώνεις ότι είσαι εσύ που με έκανες πατέρα, πολύ περισσότερο από ό,τι σε έκανα γιο». Έτσι ξεκινά η επιστολή. Μια ντουζίνα προσεκτικά διατυπωμένες προτάσεις, τις οποίες ο Ρικάρ εξέφρασε με μια ελαφρώς τρεμάμενη φωνή που πρόδιδε συγκίνηση παρά το μαρμάρινο πρόσωπό του. «Για να αναφέρω τον Ζυλ Ρενάρ (1864-1910): «Ένας πατέρας έχει δύο ζωές: τη δική του και του γιου του». Σας ευχαριστώ που με κάνατε να το ζήσω αυτό, αυτή την περηφάνια που είμαι ο πατέρας του γιου μου».
Όταν εμβαθύνεις στην οικογενειακή ιστορία του Ρικάρ, ακούς χιλιάδες ανέκδοτα για τους εμβληματικούς χαρακτήρες της. Σχετικά με τον «Άλεξ», όπως τον αποκαλούν όλοι, λέγεται συχνά ότι, από τα πρώτα εφηβικά του χρόνια, φαινόταν να «αυτοπροσδιορίζεται» ως ο μελλοντικός διάδοχος. «Έβαλε τον εαυτό του μπροστά», είπε η ξαδέρφη του Myrna Giron-Ricard, που μπορεί να τον θυμάται στα 12 του, «βάζοντας κοστούμι και γραβάτα» για να επισκεφτεί τον παππού του, Paul Ricard, ιδρυτή της εταιρείας. Αλλά, περιέργως, τα ξαδέρφια δεν αναφέρουν ποτέ τον ρόλο του πατέρα του, Bernard Ricard, εκδιώχθηκε μετά από μόλις τρία χρόνια στο τιμόνι, θα μπορούσε να έχει παίξει σε αυτό το πρόωρο επάγγελμα.
Αυτοσχέδιο εργαστήριο στο σπίτι
Στο Les Embiez, το γοητευτικό νησί απέναντι από το Six-Fours-les-Plages στη νοτιοανατολική Γαλλία (που αγόρασε πριν από πολύ καιρό ο Paul Ricard, τώρα χρησιμεύει ως σημείο συνάντησης για τα 50 μέλη της φυλής, καθώς και ως τουριστικός προορισμός) , μπορείτε να ακολουθήσετε το μονοπάτι που έχει χτυπηθεί από τα mistral μέχρι το λόφο. Εκεί, στα μισά του δρόμου, με θέα στη θάλασσα, δύο επιτύμβιες στήλες στέκονται δίπλα-δίπλα: αυτές του Παύλου και του δεύτερου γιου του, Πάτρικ. Ήταν ο Πάτρικ που, επί 30 χρόνια, διηύθυνε και ανέπτυξε τον Όμιλο Pernod Ricard, τη νούμερο δύο εταιρεία αλκοολούχων ποτών στον κόσμο, με πωλήσεις άνω των 12 δισεκατομμυρίων ευρώ και 18.900 υπαλλήλους. Ο πατέρας του Alexandre, Bernard Ricard, δεν είναι θαμμένος εδώ. Στο νησί, όπως και στα κεντρικά γραφεία του ομίλου στο Παρίσι, δεν υπάρχει τίποτα που να θυμίζει την ύπαρξή του. Λες και έχει διαγραφεί από την επίσημη ιστορία. Ακόμα και η Wikipedia έχει «ξεχάσει» να του αφιερώσει ένα μόνο λήμμα. Είναι “ένας εξορισμένος”, είπε ένας από τους κληρονόμους του Ρικάρ.
Σας απομένει να διαβάσετε το 88,29% αυτού του άρθρου. Τα υπόλοιπα είναι μόνο για συνδρομητές.
