Οι Αυστραλοί περιμένουν 12 χρόνια κατά μέσο όρο πριν ζητήσουν βοήθεια για το πρόβλημα της ψυχικής υγείας: Έρευνα, ET Healthworld
Σίδνεϊ Σίδνεϊ: Οι Αυστραλοί περιμένουν κατά μέσο όρο 12 χρόνια για να αναζητήσουν θεραπεία για διαταραχές ψυχικής υγείας και χρήσης ουσιών, δείχνει η νέα μας έρευνα.
Ενώ πολλοί από εμάς είναι προληπτικοί στη φροντίδα της σωματικής μας υγείας, φαίνεται να παραμελούμε σοβαρά την ψυχική μας υγεία, να υποφέρουμε για πολλά χρόνια πριν φτάσουμε για βοήθεια. Μερικοί άνθρωποι δεν αναζητούν ποτέ βοήθεια.
Στην έρευνά μας, η διάρκεια της καθυστέρησης στην αναζήτηση βοήθειας ποικίλλει ανάλογα με τον τύπο του προβλήματος ψυχικής υγείας και άλλους παράγοντες όπως το φύλο και η ηλικία.
Αλλά οι καθυστερήσεις στη λήψη βοήθειας σημαίνουν ότι τα προβλήματα ψυχικής υγείας μπορούν να γίνουν πιο περίπλοκα, σοβαρά και δύσκολο να αντιμετωπιστούν. Επομένως, είναι σημαντικό να καταλάβουμε γιατί συμβαίνουν αυτές οι καθυστερήσεις – και πώς μπορούμε να τις μειώσουμε.
Μερικά βασικά ευρήματα
Χρησιμοποιήσαμε εθνικά δεδομένα από την Εθνική Μελέτη της Αυστραλίας για την Ψυχική Υγεία και την Ευημερία της Αυστραλίας 2020-22, μια εθνική αντιπροσωπευτική έρευνα από το Αυστραλιανό Γραφείο Στατιστικών (ABS).
Μεταξύ των πληροφοριών που συλλέχθηκαν σε αυτή την έρευνα, οι ερωτηθέντες ρωτήθηκαν για το ιστορικό τους για προβλήματα ψυχικής υγείας και χρήσης ουσιών και όταν ζήτησαν πρώτα βοήθεια από έναν γιατρό ή άλλο επαγγελματία όσον αφορά τα συμπτώματά τους (αν όχι καθόλου).
Η έρευνα ρώτησε για τους πιο συνηθισμένους τύπους προβλημάτων ψυχικής υγείας και χρήσης ουσιών στον γενικό πληθυσμό κάτω από τρεις ευρείες κατηγορίες: διαταραχές της διάθεσης (για παράδειγμα, κατάθλιψη και διπολική διαταραχή), διαταραχές άγχους (όπως η διαταραχή κοινωνικού άγχους και η εμμονή της καταναγκαστικής διαταραχής) και Διαταραχές χρήσης ουσιών.
Τα άτομα με διαταραχές της διάθεσης περίμεναν κατά μέσο όρο τρία χρόνια πριν από την αναζήτηση θεραπείας, εκείνοι με διαταραχές χρήσης ουσιών περίμεναν κατά μέσο όρο οκτώ και τα άτομα με διαταραχές άγχους περίμεναν το μακρύτερο να αναζητήσουν θεραπεία – 11 χρόνια κατά μέσο όρο.
Βρήκαμε ότι οι άνθρωποι που βιώνουν διαταραχή πανικού, ένα είδος διαταραχής άγχους, είχαν μερικές από τις μικρότερες καθυστερήσεις (κατά μέσο όρο δύο χρόνια), ενώ εκείνοι με διαταραχή κοινωνικού άγχους περίμεναν το μεγαλύτερο (13 χρόνια).
Η μέση καθυστέρηση σε όλες τις διαταραχές της ψυχικής υγείας και της χρήσης ουσιών – 12 ετών – υπολογίστηκε με βάση τον επιπολασμό των διαφορετικών συνθηκών. Οι διαταραχές άγχους, ιδιαίτερα η διαταραχή του κοινωνικού άγχους, είναι οι πιο συνηθισμένες, οι οποίες έφεραν αυτόν τον μέσο όρο.
Εξετάσαμε επίσης πόσοι άνθρωποι τελικά θα αναζητούσαν βοήθεια κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Σχεδόν όλοι με κατάθλιψη (94 %) τελικά ζήτησαν βοήθεια, αλλά μόνο το 25 % των ανθρώπων με διαταραχή χρήσης αλκοόλ έκανε ποτέ.
Οι γυναίκες ήταν λιγότερο πιθανό από τους άνδρες να ζητήσουν βοήθεια για αλκοόλ ή άλλα προβλήματα που σχετίζονται με τα ναρκωτικά, αλλά ήταν πιο πιθανό να προσεγγίσουν για βοήθεια με ανησυχίες ή ανησυχίες που σχετίζονται με τη διάθεση.
Οι Gen Z και Millennials ήταν πολύ πιο πιθανό να ζητήσουν βοήθεια από τις παλαιότερες γενιές. Σε σύγκριση με τους ανθρώπους που γεννήθηκαν πριν από το 1972, εκείνοι που γεννήθηκαν μεταξύ 1992 και 2005 ήταν περισσότερο από τέσσερις φορές πιο πιθανό να αναζητήσουν θεραπεία για ένα πρόβλημα ναρκωτικών ή αλκοόλ, περισσότερο από δύο φορές πιο πιθανό να ζητήσουν βοήθεια για διαταραχή διάθεσης και σχεδόν τέσσερις φορές πιθανότατα Ζητήστε βοήθεια για πρόβλημα άγχους.
Μερικοί περιορισμοί
Ενώ η έρευνα ABS είναι μία από τις μεγαλύτερες και πιο ολοκληρωμένες στην Αυστραλία, βασίζεται σε ανθρώπους που θυμούνται και αναφέρουν με ακρίβεια όταν αντιμετώπισαν πρώτα συμπτώματα ενός προβλήματος ψυχικής υγείας ή χρήσης ουσιών και όταν ζήτησαν για πρώτη φορά υποστήριξη.
Διεξήχθη επίσης κατά τη διάρκεια της πανδημίας του Covid, ενός χρόνου αυξημένου στρες και αυξημένων προκλήσεων ψυχικής υγείας. Ωστόσο, ο αντίκτυπος αυτού είναι πιθανώς μικρός, δεδομένου ότι οι άνθρωποι ρωτήθηκαν για τις εμπειρίες τους σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Η έρευνα επίσης δεν μέτρησε λιγότερο συνηθισμένα (αλλά πολύ επιθετικά) προβλήματα ψυχικής υγείας όπως η ψύχωση ή οι διατροφικές διαταραχές.
Πώς συγκρίνονται οι καθυστερήσεις με άλλες χώρες;
Ενώ αυτά τα δεδομένα δεν είναι τέλεια, οι καθυστερήσεις που παρατηρήσαμε είναι ως επί το πλείστον σύμφωνη με εκείνες που παρατηρούνται σε άλλες χώρες. Με κάποιους τρόπους κάνουμε πραγματικά καλύτερα.
Οι σχετικά σύντομες καθυστερήσεις για την αναζήτηση βοήθειας για μια διαταραχή διάθεσης (για παράδειγμα, κατάθλιψη, για την οποία η μέση καθυστέρηση ήταν τρία χρόνια) είναι σε μεγάλο βαθμό συνεπείς με παρόμοιες μελέτες στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Νέα Ζηλανδία, την Ευρώπη και την Ασία.
Παρόλο που εξακολουθεί να είναι χρονοβόρα, η μέση καθυστέρηση των 11 ετών για να αναζητήσει θεραπεία για μια διαταραχή άγχους στην Αυστραλία φαίνεται παρόμοια, αν όχι μικρότερη από ό, τι σε πολλές άλλες χώρες (που κυμαίνονται μεταξύ 10-30 ετών).
Επιπλέον, όταν πρόκειται να ζητήσετε βοήθεια για προβλήματα με το αλκοόλ, τα πράγματα φαίνεται να βελτιώνονται. Ενώ οι συνολικές καθυστερήσεις παραμένουν μακρές και οι περισσότεροι άνθρωποι εξακολουθούν να μην ζητούν βοήθεια για προβλήματα αλκοόλ, η καθυστέρηση στη λήψη βοήθειας φαίνεται να έχει μειωθεί με την πάροδο του χρόνου στην Αυστραλία.
Ο μέσος χρόνος για την αναζήτηση θεραπείας για τη διαταραχή της χρήσης αλκοόλ είναι τώρα οκτώ χρόνια μικρότερος από την 18ετή καθυστέρηση που αναφέρθηκε το 2007. Αυτό μπορεί να οφείλεται στην αυξημένη ευαισθητοποίηση και την εκπαίδευση γύρω από τον αντίκτυπο της χρήσης αλκοόλ.
Γιατί οι άνθρωποι καθυστερούν να φτάνουν για βοήθεια;
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τους οποίους κάποιος μπορεί να καθυστερήσει να ζητήσει βοήθεια. Οι υπηρεσίες δεν είναι πάντα διαθέσιμες και πολλοί μεταφέρουν υψηλό κόστος εκτός τσέπης. Ο φόβος και το στίγμα παίζουν σημαντικό ρόλο, ενώ πολλοί άνθρωποι απλά μπορεί να μην ξέρουν πού να αναζητήσουν υποστήριξη ή τι μπορεί να βοηθήσει.
Η εύρεση της σωστής θεραπείας μπορεί να είναι δύσκολη και ενώ μερικοί άνθρωποι ανακάμπτουν χωρίς βοήθεια, για πολλούς αυτές τις καθυστερήσεις έρχονται με τεράστιο κόστος. Οι καθυστερήσεις τα μέσα προβλήματα μπορούν να γίνουν πιο περίπλοκα, σοβαρά και δύσκολο να αντιμετωπιστούν.
Πρέπει να ενθαρρύνουμε ενεργά την πρόωρη αναζήτηση βοήθειας, καθώς και να συνεχίσουμε τις προσπάθειες για τη μείωση του στίγματος που σχετίζεται με την κακή ψυχική υγεία. Η επέκταση των εκστρατειών και της εκπαίδευσης για το αντίγραφο και η εκπαίδευση για να ενθαρρύνουν τους ανθρώπους να αναζητήσουν βοήθεια νωρίς θα μπορούσαν να βοηθήσουν με αυτό.
Παράλληλα με αυτές τις προσπάθειες είναι σημαντικό οι αποτελεσματικές υπηρεσίες θεραπείας να είναι προσβάσιμες όταν οι άνθρωποι φτάνουν για βοήθεια. Υπήρξε χρόνια υποεκπροσώπηση στο σύστημα θεραπείας ψυχικής υγείας για πολλές δεκαετίες, ενώ τα ποσοστά επικράτησης έχουν αυξηθεί. Χρειαζόμαστε συνεχιζόμενες και αυξημένες επενδύσεις στην θεραπεία ψυχικής υγείας, την πρόληψη και την έγκαιρη παρέμβαση.
Τελικά, με την ενδυνάμωση των μελλοντικών γενεών να είναι προληπτικές για την ψυχική τους υγεία, ελπίζουμε ότι μπορούμε να κάνουμε το γιατρό για άγχος ως κανονικό όπως το πράττουν για τη γρίπη.
Οι υπηρεσίες που διατίθενται σε όλη την Αυστραλία περιλαμβάνουν την εθνική γραμμή αλκοόλ και άλλων τηλεφωνικών γραμμών φαρμάκων (1800 250 015), Lifeline (13 11 14), Βελτίωση των παιδιών (1800 55 1800) και κατευθυνθείτε στην υγεία. Κάθε κράτος και επικράτεια διαθέτει επίσης εξειδικευμένες υπηρεσίες ψυχικής υγείας. (Η συνομιλία) py py
